Habibim Şiiri - Ahmet Kara 4

Derindir yaralarım, içimde efkar olmuş,
Kıyısına vurdukça, dalgaların köpürmüş,
Nasıl bir dünyadır bu, içimde dert kudurmuş,
Görülür görülmezi, bir olmuş hepsi çökmüş,
Garibim cefa bende, san ki benim çilem az.

İçimde yaktın ateş, duman tütmez ocakta,
Bir kez hata yaparsan, çıkmaz olur sokaklar,
Köz köz yakılır ateş, dem dem acı hesapta,
Canı yanar bakınca, göz nemlenir iç sızlar,
Habibim yara bende, san ki benim keder az.

Erisin bitsin hüzün, yaktı bur da güneşin,
Doldu içime büyür, derin vurur yaralar,
Telafisiz dünlerin, nedeni sorma bana,
Karanlık bir gölgedir, ağlarım ben burada,
Habibim keder bende, sanki benim acım az.

Çok saygı duyuyorum, gönülden duaların,
Eden bulurmuş İnan, ferah tut bu gönlünü,
Yeter ki içten olsun, yankı gür sedaların,
Masumca ağlamasın, ferah tut bu gönlünü,
Garibim sevap sende, sanki benim günah az.

Bir hüzün olur çok kez, yaralı bir yürekte,
Kim gelir kimi gider, bilinmez bu alemde,
Söz çıkar yankıları, yükselir gök kubbede,
Uzaklardan haykırıp, susan biriyim bende,
Habibim acı sende, sanki benim telim saz.