Garibem... Şiiri - Mikdat Bal

Yokluğunda varlığını hissetmek
Ne güzel şey tadan bilir, garibem
Yüreğinin acısıyla ses etmek
Dağda seyha atan bilir garibem

Sorup yâri seherlerde kuşlardan
Dört mevsimden, baharlardan kışlardan
Volkan lavı gibi akan yaşlardan
Kadre kadre yutan bilir garibem

Hedef gönül, alem ona yurt değil
Her şey nazik, her şey latif sert değil
Ağlaması sızlaması dert değil
Tatlı bela çatan bilir garibem

Aşk çölünde yanıp yanıp su diyen
Leyla deyip akabinde Hu diyen
Bir ummana dalıp sevda bu diyen
Benliğiyle batan bilir garibem

Mikdatî’yim aşkım budur meşkim bu
Ezelim bu ebedim bu eskim bu
Hisarım bu sarayım bu köşküm bu
Bana ruhum katan bilir garibem