İki yüzlü riyakarlar arasında
Gezdim durdum
Garibanlar sofrasında
Mutluluğu huzuru buldum
Yokken akşama yenecek ekmekleri
Paylaştılar benimle
O günkü iaşeleri
Bölüşülen aslında ekmek değil
Gönülden sevgileriydi
Dinledim hepsinin hikayelerini
Gözyaşlarını sildiysem de
Yüreklerindeki acılarını silemedim
Yandım… Kıvrandım
Ama çaresiz kaldım
Kayıt Tarihi : 16.1.2008 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!