Garibanın Soğukla İmtihanı

Garibanın Soğukla İmtihanı

Yağarken sessiz sessiz, lapa lapa kar
Bütün karalar beyaza boyanmakta
Dışarıda dondurucu bir hava var
Benim divane gönlüm neden yanmakta?

Ne zaman görsem üşüyen bir gariban
Çıkarıp ta paltomu veresim gelir
Hayata tutunsun diye bir masum can
Şefkat kanatlarımı geresim gelir

Kaldırımlarda yalın ayak, karnı aç
Kaç çocuk titreyerek sabahı bekler
Bir güler yüze hasret, şefkate muhtaç
Belki doğan güneşi görmeyecekler.

Uyurken sıcak evinde akranları
Bir soğuk bankamatikte yatan çocuk
Buz tutarken betona değen yanları
Küçük kalbi ağır ağır atan çocuk

Bütün zorluklara karşı göğsünü ger
Dik dur! Gezme öyle başını eğerek
O minik ellerini ellerime ver
Isıtayım nefesimle üfleyerek

Dışarıda kar, aklımda, fikrimde sen
Duymaz hiç kimse feryadımı, ahım ı
Her birisi ayrı şekil, ayrı desen
Örtsün her kar tanesi bir günahımı

13/12/2013
Şiir kitabım Vuslat'tan

Hakan Özcan Vuslat
Kayıt Tarihi : 24.2.2015 23:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hakan Özcan Vuslat