Gariban polis Şiiri - Habib Karasakallı

Asayişi bozanın, güçsüzleri ezenin
Hep peşinde koşmaktan yok mesai düzenin.

Ne bayramın bayramdır ne düğünün neşeli
Alnın üç boğum çatık, halin hep endişeli

Hasretlerle yaşarken kendi öz evladına
Kim bilir kaç masumun yetiştin imdadına

Buna rağmen evinde zıbaran birçok insan
Görmez hiçbir çabanı, sorsan her şeyin noksan.

Yarda toprağı tutan ağaç kadar garipsin
Ekmeği dişsiz yutan bir aç kadar garipsin.

Garipsin, toroslarda varsaklar kadar garip
Garipsin savaşlarda tutsaklar kadar garip

Bozkırda seyip olmuş bir at kadar garipsin
Adsız sansız çiçekte bir tat kadar garipsin.

Sevdan da araban da üniforman da garip
İstanbul'da, Bolu'da, Şırnak'ta, Van'da garip.

Annen, baban, sevdiğin, diyarın, hanen garip
Yoktur bu vatan içre bulunmaz senden garip...