Gariban Aşık Şiiri - Refah Torlak

“ GARİBAN AŞIK “

Garibin yürek olur, gönül bahçesi
Yürekte güller açar, kokusu dosta
Usulca verilirde, sessiz yol alır
Gönülden gönüllere, gizli bir posta

Bir umuttur, emekler, uğraşlar fosta
Kurduğu hayallerle, tel sayar postta
Zorlu bir hasımdır o, başa çıkmak güç
Hayat mücadelesi, onca kaosta

Üzerine gezdirir, azıcık sosta
Günlerce talim eder, kuru bir tosta
Kim bilir neler düşler, o kör nefiste
Haftalık yetmiyor ki, ne yapsın usta

İçime harlı ateş, düşmüştür usta
Garip aşkı ne yapsın, sen söyle usta
Aklından geçer gözü, yoktur kıyasta
Sen bari şu halime, gülme be usta

Geleceği karanlık, dolanır pusta
Uykusuzdur geceler, yüzer kâbusta
Söz sahibi değil ki, hiçbir hususta
Garibanda aşıktır, gülme be usta

Refah TORLAK / RETOR