Gariban Şiiri - Hacı Yiğid

Sırtına sarınca eski yorganı
Uzak gurbet ele konar gariban
Rızkı için çalışmaya kavgası
İşsizlik narıyla yanar gariban

Günde yoksulluğa randevusu var
İçim göğnür geçim dünyası dar
Kazandıklarını gündelik harcar
Alnının teriyle yunar gariban

Doğumundan fakirliğin hamalı
Gecesi gündüzü pek dramlı
Giydiği elbise yırtık yamalı
Arzuhali kime sunar gariban

Kendi kaderine geçmez nazısı
Dişi sıka sıka sızlar azısı
Sefil yaşamaya yoktur razısı
Birde zenginliği sınar gariban

Kurmak isteyince düzgün hayatı
Ansızın bozulur iyi sıhatı
Kaderi peşinde bilmez rahatı
Kara talihini kınar gariban

Allah'a yalvarır bulamaz işi
Dayısı da yoksa olamaz işi
Odunsuz kömürsüz geçirir kışı
Ayazlı soğukta donar gariban

SANCAKİ' m de yazdı acıklı anı
Biliniz kazmayla kürek kurbanı
Tatlıdır ekmekle acı soğanı
Ekmeğini küle banar gariban