Baston ile düşe kalka gelerek,
Bana ekmeğini böldü gariban.
Derdini gizleyip zorla gülerek,
Benim göz yaşımı sildi gariban.
Bir duvar dibine çöktü büzüldü,
Haline bakmadan bana üzüldü,
Gözlerinden kanlı yaşı süzüldü,
Üstü toz topraktı küldü gariban.
Evinden atmıştı oğlu gelini,
Kimse tutmamıştı onun elini,
İhtiyarlık büktü onun belini,
Sevgisiz gül gibi soldu gariban.
Evlat yetiştirdi vatana güya,
Nereden bilirdi ölümcül rüya,
Akrep oldu evlat kalmadı haya,
Kargayı besledi buldu gariban.
Yüzünde belliydi çilenin izi,
Beli etmiyordu varsa da sızı,
Ona neler etti gavurun kızı,
Nefrete yüreği çöldü gariban.
Dağarcığı kuru ekmek ve soğan,
Bana da uzattı dedi ye çağan,
Aramızda gökten sevgiydi yağan,
Gönüllere açan güldü gariban.
Der ilhami neler geçti bu serden,
Yeni kurtarmıştı başını şerden,
Tekrar kalkamadı düştüğü yerden,
Ağlarken gözleri göldü gariban.
………………….Sonunda kefensiz öldü gariban.
……………………….Bir faili meçhul oldu gariban.
Kayıt Tarihi : 7.2.2006 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayakta alkışlanacak
izi kalacak bu şiirin
toz bulut olacak şiir diye yazanlarınki
okadar derin anlamlı manalıki
okurken yutkunamıyor tıkanıyor...
sevgilerimi yolluyorum
tek kelimeyle süper..
yusuf ter
Çiçek, böcek, köcek, gül, dal bülbül, yahu biraz da insanın kendisini yazalım anladık onlar da var ama yazılacak o kadar çok sorunlar problemler varken hayallerle bu şiir ilerlemez yarinde sayar
sevgilim, canın, cananım, tamam bunlar da yazılsın, ama hep masal mı yazacağız biraz da hikaye yazalım biraz da hayatı yazalım zaten şiir hayatın ta kendisi değil mi?
daha çok yazacaktım ama harflerin bittiğini görüyorum şurada benim de gerçek yaşadığım bir olayı kaleme aldım onu ekleyip çıkıyorum selam ve sevgiler
Insanlar içine daldım gördüm ki
Insanlar içine daldım gördüm ki
Herkes başka bir Alemde yaşıyor
Birinin yanına gitim sordum ki
Bu Insanlar ne tarafa koşuyor
Dedi bana herkesin bir işi var
Bizim gibi boş gezen kaç kişi var
Laf dinlemez evladı var eşi var
Hayat denen bir engelden aşıyor
Sordum ona sen ne işe yararsın
Bana dedi niçin kafa yorarsın
Bu Dünyada Adaletmi ararsın
En zayıfı en ağır yük taşıyor
Dedim senin yokmu yapacak işin
Dedi sokaklarda kaldım bu kışın
Dedim söyle neden akar gözyaşın
Dedi Karnım acdır Üstüm üşüyor
Dedim neden çalışmazsın genç yaşın
Dedi bana işsiz kaldim bu kışın
Iş aradım aldında her bir taşın
Aramaktan Tabanlarım şişiyor
Her kapıyı yüzüme kapatıllar
Genç yaşımda sokaklara atıllar
Ben aç yatım komşular tok yatıllar
Bundan böyle bana sokak düşüyor
Mikdat derki ey peygamber ümmeti
Terk etiniz hem farzi hem sünneti
Üşütünüz kiminin var cinneti
Bazısı´da benim gibi şaşıyor
Mikdat Bal
……………………….Bir faili meçhul oldu gariban.
Hüzün ektiniz dizelerinizle.Kutlarım Şiiri ve şairi.
Sevgiyle kalın.
TÜM YORUMLAR (3)