Gariban Şiiri - İsmail Hakkı Özer 2

Salacak'ta sabah vakti gezerken
Bir garibana rastladım, sızlanıyordu
Selam verip yaklaştım, hâlini sormaya
Yaralarına, kendimce merhem olmağa
Ak saçları, elleri
Yorgun düşmüş, gözleri
Titrek titrek sözleri
Ağlıyor, ağlıyor, hep ağlıyordu

Kıvrılmış beliyle birden doğruldu
Buğulu bakışları ufuka daldı
Yüreği adeta bağırıyordu
Aç yatsa da evladını yediren,
Geceleri kalkıp, üstünü örten
Anamın yanında olsam, diyordu
Gözleri yeniden yaşlarla doldu
Ağlıyor, ağlıyor, hep ağlıyordu.

İhtiyar, anasının hasretindeydi
Uzun yıllar var ki gurbet eldeydi
Bilmez ki sılada evi virane
Kadıncağız artık bir kabirdeydi
Yüreği yine de çığırıyordu
Anamı bir daha görsem, diyordu
Görsem de dizinde ölsem, diyordu
Ağlıyor, ağlıyor, hep ağlıyordu.