Garib Şiiri - Suat Atar

Karin altinda hickiran bir garib gördüm ,
durdum ona baktim , bana benzerdi ,
yikilmis , hayatindan bezmis bir hali vardi .

Ümitler tükenmis , kudreti bitmis ,
Hasreti , nesesi karismis gözyaslara ,
Gidecek yeri kalmamis , baslamis artik aglamaya .

Aslinda , yasarken ölmüs ,haberi yokmus ,
Dostlari , sevdikleri terketmis, yalniz kalmis ,
Ondan böyle garib , sokaklarda yatmis .

Yasi var yok 35 , kardan mi , yasdan mi saclari agrimis ,
Üstüne cekmis bir yorgan , yikilmis ,
Ölümü bekler gibi bir hali vardi .

Nefesinden belli , hickiriyor , agliyor ve üsüyordu ,
Giden gelen bakiyordu ,
Ama kimse yardim etmiyordu .

Yanina vardim , bende agladim ,
El uzattim , yüzüme bakti ,
Agzindan aglarken , bir damla kan akti .

Oturdum yanina , yasladi basini koynuma ,
Bir fatiha okut dedi ey dostum ardima ,
Kimsem yok , yalnizim ben bu garip dünyamda .

Tamam dedim , söz verdim , oksadim basini uslu uslu ,
bir ara sonra dostumun nefesi sustu ,
Aksam üstü garibin , tüm bedeni , buz tutu !!!!!!!!!