Yine hüzünlü bir gün, soğuk kış akşamıydı
Bitmeyen çilelerin tazelenme ânıydı.
Sılayı düşünürken, derinden âh ederek
Oturmuştum, çam kokulu, pınarbaşına gelerek.
Şifa veren suyundan içerek yudum, yudum
Dolaşıyordum sılada, sevinçle adım, adım.
Vuslatın huzurunu duyarak, tâ derinden
Çicekler arasında, çimenler üzerinden.
Bir el omuz başıma dokununca uyandım
Ah gurbet, yine gurbet, gene hicranla yandım.
Ömür boyu insanın geçirdiği devreler
Silinip kaybolacak, bir rüya imiş meğer…
28 MART 1979
K A R S
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 20:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)