Gâri-1 Şiiri - Nurettin Sevim

GARİ

Bakkallarda ekmek satılır oldu.
Benim köylüm ekmek yapmıyor gâri.
Öğlenleri kadar yatılır oldu.
Karılar erkenden kalkmıyor gâri.

Süt, yoğurt, yumurta. Su bile satın.
Hepsi de hormonlu aldanma sakın.
Köylünün geldiği duruma bakın.
Sokakları mayıs kokmuyor gâri .

Ekin ekmek için güzü seçerdik.
Harman alıp, yazın orak biçerdik.
Bulgur aşı ile ayran içerdik.
Tarlaları kimse ekmiyor gâri.

Bahçeye ekilen tohum bitmiyor.
Zengin olduk ama para yetmiyor.
Herkesde vasıta yayan gitmiyor.
Kimse öküz, eşek bakmıyor gâri.

Ne kazan hurulur ne olur isi.
Makineler çıktı yıkandı giysi.
Koca pınar, aşa pınar hepisi
Kurudu yunaklar akmıyor gâri.

Meyvenin, sebzenin kalmadı tadı.
Yerliye karıştı yabanı , yadı.
Ananın, babanın koyulmaz adı.
Büyükleri kimse takmıyor gâri.

Çok bilmiş doğuyor anadan doğan.
Birbirini sevmiş, kız ile oğlan.
Caz önünde oynar, hepsi olağan.
Yavuklular gizli çıkmıyor gâri.

Gençlerin elinde cep telefonu.
Yediğini çeker, paylaşır onu.
Nereye varacak bu işin sonu?
Teknoloji devri, tıklıyor gâri.

Nurettin SEVİM