Garezdir Oğul Şiiri - Mehmet Şahan

GAREZDİR OĞUL

Nefse uyup su-î zanda bulunma,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Nefsin emrettiği anda bulunma,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Bilinçsiz değilse garezdir oğul…

İnanıp uğruna eveni kalmaz,
insanlık adına seveni kalmaz!
İnsanın insana güveni kalmaz,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Bilinçsiz değilse garezdir oğul…

İpini gersen de aynıdır unu,
Kararı versen de aynıdır konu!
Nedamet etsen de aynıdır sonu,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Bilinçsiz değilse garezdir oğul…

Lafı çoğalttıkça gaf’a yatılmaz,
Kirli çıkın bohça satsan satılmaz!
Emin olmadıkça bühtan atılmaz,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Bilinçsiz değilse garezdir oğul…

Yalandan çıkanı yele bağlama,
Dalından çıkanı güle bağlama!
Kalbinden çıkanı dile bağlama,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Bilinçsiz değilse garezdir oğul…

Pir-î Fanî der ki; almadan ahı,
Kendine sor, düşün; aynı cenahı!
Kul hakkıdır, oğul; alma günahı,
Su-î zannın sonu marazdır oğul!
Bilinçsiz değilse garezdir oğul…

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
15.03.2020 – İSTANBUL