İçyağı terler gecem onun kahvaltı tabağına.
Mavi sisin aynı afişi dönerek alır yerini
Aynı ağaçlarla ve mezar taşlarıyla.
Anahtarların şıngırdatıcısının
Bütün becerebildiği bu mudur ki?
Uyuşturuldum ve iğfal edildim.
Yedi saat fırladı beynimin sağından
Dinlenebileceğim
Siyah bir çuvala, cenin ya da kedi,
Onun ıslak düşlerinin kaldıracı.
Bir şey yitti.
Uyku hapım, kırmızı ve mavi zeplinim,
Korkunç bir irtifadan salıverir beni.
Parçalanır kabuğum,
Dağılırım kuşların gagalarına.
Ah küçük matkaplar!
Şimdiden tümüyle delinmiş bu kağıtsı gün!
Yakıp durur beni sigaralarla,
Pembe pençeli zenci bir dişiyi taklit ederek.
Ben kendimim. Yeterli değil bu.
Hararetim damlar ve katılaşır saçımda.
Kaburgalarım görünür. Ne yemiştim ben?
Yalanlar ve gülüşler.
Gökyüzü bu renk değildir kesinlikle,
Çayır dalgalanırdı kesinlikle.
Bütün gün, yanmış kibritlerden kilisemi tutkallarken,
Büsbütün başka birini düşlerim.
Ve O, bu tahrip için,
Acı verir bana, hilebâzlığın
Zırhını kuşanarak.
Hafıza kaybının azametli, soğuk maskeleri.
Nasıl geldim buraya?
Belli belirsiz suçluyum,
Çeşit çeşit ölürüm –
Asılırım, açlıktan ölürüm, yakılırım, kancalara geçirilirim!
Cinsel iktidarsız tasavvur ederim Onu
Uzaktaki bir şimşek misali,
Ki hayalet tayınımı yemişimdir Onun gölgesinde.
Ölmesini ya da gitmesini isterim.
Bu, galiba, imkânsızlıktır,
Bu özgür olmaktır. Ne yapardı karanlık
Yeme heyecanı olmaksızın?
Ne yapardı ışık
Bıçaklayacak gözler olmaksızın, ne yapardı O
Bensiz, ne, ne?
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 5.2.2008 01:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
The Jailer by Sylvia Plath My night sweats grease his breakfast plate. The same placard of blue fog is wheeled into position With the same trees and headstones. Is that all he can come up with, The rattler of keys? I have been drugged and raped. Seven hours knocked out of my right mind Into a black sack Where I relax, foetus or cat, Lever of his wet dreams. Something is gone. My sleeping capsule, my red and blue zeppelin, Drops me from a terrible altitude. Carapace smashed, I spread to the beaks of birds. O little gimlets! What holes this papery day is already full of! He has been burning me with cigarettes, Pretending I am a Negress with pink paws. I am myself. That is not enough. The fever trickles and stiffens in my hair. My ribs show. What have I eaten? Lies and smiles. Surely the sky is not that colour, Surely the grass should be rippling. All day, gluing my church of burnt matchsticks, I dream of someone else entirely. And he, for this subversion, Hurts me, he With his armoury of fakery. His high, cold masks of amnesia. How did I get here? Indeterminate criminal, I die with variety- Hung, starved, burned, hooked! I imagine him Impotent as distant thunder, In whose shadow I have eaten my ghost ration. I wish him dead or away. That, it seems, is the impossibility, That being free. What would the dark Do without fevers to eat? What would the light Do without eyes to knife, what would he Do, do, do without me?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!