Gardiyan Şiiri - Mehmet Kutur

GARDİYAN

Bir zamanlar sevgiler saftı gerçekti
Sevende sevilende neler çekti
Huzur pencerede nazlı çiçekti
Beraber sulamak aşktı gardiyan

Mümkünmüydü yarin elini tutmak
Mümkünüydü dizlerinde uyutmak
Deniz gözlerinde kulaçlar atmak
Uzaktan bakışmak aşktı gardiyan

En sevdiğimiz gün inan pazardı
Ne sosyal medya ne facebok vardı
Seven sevdiğine mektup yazardı
Cevabı beklemek aşktı gardiyan

Kimse bilmez ona olan sevgimi
O gül yüzlü başkasının dengimi
Açık ettim baksana ben rengimi
Kara talih ak olmuyor gardiyan

Duvarda asılı kırık bir sazdım
İlham geldi yâre bunları yazdım
Ayırdı diye hep kadere kızdım
Hasretinden yandım bittim gardiyan

Aşkı ilmek ilmek kalbe dokurdum
Şair olmasamda şiir okurdum
Bahçesinde açan bir gül olurdum
Koklaması bile aşktı gardiyan

Ben yazmaktan ne usanır bıkarım
O okurken bıkar diye korkarım
Mektup bitti bu son satırlarım
Senden cevap bekliyorum gardiyan

ŞAİR MEHMET KUTUR