Gardiyan Şiiri - Miray Seyyar

sanki bugün daha çok özlüyorum seni
bıçak ucunda yürürken hatırladım
masallar sadece masaldı
ılık rüzgar tenimi yakıyor havada tek yıldız var
adını sen koyuyorum
kahvemde oluşan küçük girdapta yokluğunu unutuyorum

gözlerimi kapıyorum
yoksulum, çaresizim
yoksunum çünkü yoksun
eski zamanlarda yüzü kara bir adam gibiyim
ben aslında doğuştan böyleyim
siyahlığımı kimseye anlatamıyorum
havada yanan ışık cama yansıyor
içimdeki ateş sana yansıyor
gözlerinde kendimi görüyorum
gözlerini göremiyorum

hissediyorum
sen yokken daha çok hissediyorum seni
tezatlarla dolu çehrende her noktan çatışma halinde
çapraz ateşte kalmak istiyorum
hem şefkatini hem öfkeni tatmak istiyorum
seni sevmeyi değil sen olmayı istiyorum
biz yanarken ölmüyoruz
görmüyor musun

bu gece huzursuzum her şey seninle ilgili
astığım gölgenle konuşuyorum
bir şarkıda sıkışıp kalmış hissediyorum