Karabulut sarmış tüm gökyüzümü
Dört tarafım duvar kimseler bilmez
Koğuşta ranzalar görür hüznümü
Ey gardiyan kimse halimi bilmez
Kapılar her gece çarpar yüzüme
Geçen günlerim bak gelir gözüme
Suçsuz günahsızım inan sözüme
Ey gardiyan kimse halimi bilmez
Cezamı çektirdi bana bu hayat
Bilmem neydi suçum neydi kabahat
Artık dermanım yok yaşamam rahat
Ey gardiyan kimse halimi bilmez
Hiç gücüm kalmadı bil yaşamaya
Canımdan can gider nefes almaya
Güvenim kalmadı burda kalmaya
Et gardiyan kimse halimi bilmez
Müebbet verildi hiç yaşayamam
Öyle ağır bir yük ben taşıyamam
Unuttum yarını geçerken zaman
Ey gardiyan kimse halimi bilmez
Kayıt Tarihi : 7.2.2022 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/07/gardiyan-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!