Boşuna dolanıp durur içerde kendince
Gözlerinde bir bakış pişmanım dercesine
İnce uzun sazlar gibi demir parmaklıklar
Yokluyor eliyle
Düşünüyor sanki tutup çekince koparlar
Nasıl geçer vakit orada, içerde
Aklım almıyor
Benim bile ruhum debeleniyor onları görünce
Dışarda
Sonunu düşünmemiş gibi yaptılar yapacaklarını
Bakıyorlar bana şimdi canlarını yaktıkları insanlar gibi.
Kayıt Tarihi : 2.3.2019 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Empati kurmuş bir gardiyanın düşünceleri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!