Aç kilidi gardiyan ruhum nefes almıyor
Dolup taşırdım bugün boş ne etsem dolmuyor
Bir başkayım bu gece ızdırap çekiyorum
Ayrılık azap oldu yaşamdan bıkıyorum
Haps oldum gözlerine dünyayı görmüyorum
Şer bulaştı ömrüme hayıra yormuyorum
Kalbime mühür vurdum kimseye kırmıyorum
Hangi cehennemdedir ölsem de sormuyorum
Zifiri karanlıktan bakar mahsun gözlerin
Kapkara kalbin gibi acı zehir sözlerin
Ömrüm zindanlarında mazgallar büküyorum
İdama mahkum gibi kan yaşlar döküyorum
Bir selam dahi vermez cehennem ötesinden
Ne olur ders alsaydı azıcık atasından
Öz canı ziyan oldu ölümcül karar verdi
Sevgisine kahredip yaşarken kabre girdi
Sırrına kadem basıp ömrüne hazan düştü
Kalp kafesi daralıp öte diyara uçtu
Şüphe dolu kalbini gardiyanına açtı
Karaca kız kurtulup Huzur yolunu seçti
şiirlerimin kayıt belgesi vardır
Hatice Naime KaradağKayıt Tarihi : 8.7.2015 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kaçış, kurtuluş hikayesi sanki.. O kaçışa neden olanlar, huzur bulduklarını sanmıyorlardır eminim..
Kutlarım şiiri ve değerli şaireyi..
Bir kolumda kelepçe diğerinde gardiyan
Ne bana bir gülen var ne de beni ağlayan
Karşılıyor kapıda beni urbalı biri
Ne musalla taşıdır,ne tabut,nede diri
Verdiler boş odaya ne gelen var ne giden
Düşünceler çetrefil benim ile didinen,
Pencereme vururken güneşten iki hüzme
Hücremde saldırıyor parmaklıklar yüzüme.
On adımlık merdiven,iki metrelik hücre,
Yalnızlık hissiyatım demir atıyor fecre.
Mademki ayrılığa hüküm giydi bu yürek,
Yarına ölmek için bugün yaşamam gerek.
Alnımızda suçluluk boynumuzdaki yafta,
Vuran ile vurulan zindanda aynı safta.
Muebbet kefenine sığmaz otuzbeş sene,
Kefene sığmayan yıl az geliyor cepkene.
Kazırken duvarlara otuz beş yıllık devi,
Ben devi korkuturum otuz yıllık dev beni.
Pas tutan demirlere uzanırken ellerim,
Ayaklarımda zincir kalkarken sendelerim.
Nerde yatacak bir şey, ne hasırdan mitiller,
Bir ömre demir atmış parmaklıklar kilitler.
Kaderime tutsağım istiyorum hürriyet,
Yaşayan bir ölüyüm ve sadece kemmiyet.
Git gel...malta beş adım işler ömür törpüsü,
Özgürlükle aramda bitmez sırat köprüsü.
Getirir meydancılar içerken fişek çaydan,
Dakikalar düşelim otuzbeş yıllık paydan.
Tesbihimin ritmine adımlarım uyarken,
Sigaram beni içer ben onu yudumlarken.
Hapçılar,jiletçiler ortada boğuşuyor,
İnsanlık rafa kalkmış ihanetler coşuyor.
Muebbetler kesiyor bu mekanın tapusun,
Parmaklıklar ardında anladımki mahpusum.
Günleri duvarlara çizerken nakış nakış,
Nezaketim yok oldu nerde o masum bakış
Saat dolmak üzere,yat zili çalınacak
Yosun tutmuş duvarlar tenime sarılacak
Bir ihanet ordusu intikama susuyor,
Akıllar zor içinde eller ölüm kusuyor.
Açılırken kapılar bir ziyaret gününde,
Hırçınlığım diz çöker acziyetim önünde.
Ne göğün mavisi var nede yeşil bir yaprak,
Nerdesiniz ağaçlar neredesin ey toprak?
Akşamın karanlığı döverken koğuşları,
Çatılar baykuş bekler,baykuşlar çatıları.
Ne ağasın ne paşa nede burada muhtarsın,
Bekleyen var bizleri haydi Allah kurtarsın!
Ayhan Bayram/13/11/2010/GÜMÜŞHANE
TÜM YORUMLAR (5)