Gözlerimi açıyorum, yorgun ellerim.
Yüzümde bir avuç sakal, saçlar darmadağınık,
Ayağa kalkıyorum, yerler beton,
Bir karış mesafede küflenmiş tavan.
Yürüyorum, üç adımda bitiveriyor dünyam.
Yöneliyorum kapıya, paslanmış her yanı.
Belli ki yıllar olmuş açılmayalı.
Sesleniyorum sesimi duyan olur mu diye
Nafile, sesim yankılanıyor dört duvar içinde
Bir ışık görmek için yalvarırken Allah’a
“Gölge etme” diyor, gönül gardiyanım usulca bana.
Kayıt Tarihi : 21.2.2013 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Onu bulan neyi kaybeder? Onu kaybeden neyi bulur? Bulsa da başına bela bulur!'
'Dost istersen; Allah (cc) yeter! Evet o dost ise; her şey ve herkes dosttur!'
'Kalpler ancak Allah (cc) ı anmakla itminan bulurlar!'
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)