Suçlusun dediler etmedim firar
Kalem kırıldı alındı karar
Yarım kaldı düşlediğim arzular
Benim suçum ne söyle gardiyan
Hâkim dinledi vermedi berat
Yolun sonu geldi yolumuz sırat
Darağacı kuruldu göründü cellât
Son bir kere güneşi göreyim gözümü açta gardiyan
Kader mahkûmuyum kaderim buydu
Cellât gözüme bakıp son arzumu sordu
İlmeği boynuma taktılar dünyam karardı
Adımı mezar taşıma yazma gardiyan
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Bertan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/03/gardiyan-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!