günaydın gardiyanım yine mahkeme duvarı misali sin
kahvaltım yine soğuk belliki beddualarla getirmişsin
daraldı içim gardiyan gün sayamıyorum bitmedi mi esirliğim
hadi ver kalbimi gardiyan yıpratıyor beni duvar sözlerin
dışarda güneş varmış gardiyan gazetede yazıyor güzel bir gün
bir izin ver gardiyan özlemişim aydınlığı karanlığında bitmişim
yıllarım kaldı elinde istemem geri hepsi içinde sen gizli
beni brak gardiyan kalbimide alıp başımı gidiyim zindanından
özledim sabah vakti istanbul limanında bir simit bir de çayı
özledim martıları izlemeyi ekmek dağıtıp hepsini doyurmayı
özledim bakarak yazmayı şiirini senden merhametli istanbulun
özledim seven kalbimi geri ver gardiyan özledim onla konuşmayı
hadi gardiyan dört duvar arasında tükettim sana olan sevdamı
bak bana gardiyan körerttin adınla yaşattım duygularımı
hataydı hatamdı esir olmak sana kalbimi sunmak sonra
ver sadece kalbimi gardiyan sadaka bırakıyorum sana kalan yılları
Kayıt Tarihi : 17.1.2010 16:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!