Gardiyan Şiiri - Gökmen Çebitürk

Şah damarında bir devrik hayal,
Hayallerden masa üzerinde isli birer tortu.

Yıllardır beklemişti o kalın duvarı.
Mahrem, havasız o virane zindanı...

Mahkûmların mahkûmuydu O!
Ne bir ziyaretçisi vardı görüşecek,
Ne de bir sevgili, düşüne girecek...

Şahin ruhlu “Gardiyan” yalın kılıç!
O’nda gurur,
O’nda inat, hınç...

Vurdu sırtına nihayet yüceliğini dağların,
Biriktirdi gözlerinde ıslaklığını denizlerin.

Parçaladı yüreğini, kanadı elleri!
Bir damla kan, bir gül katmer...
Gardiyan da insan severse böyle sever!