Gardiyan Şiiri - Ozan Mahkumi

Kelepçeler kollarımı kesiyor
Çöz bu zincirleri sarma gardiyan
Dört yanımdan acı bir yel esiyor
Birde sen üstüme varma gardiyan

Güneş hiç doğmuyor gündüzüm nerde
Sarmış bedenimi dert perde, perde
Burdan çıkmak varmıdır,ki kaderde
Bir cevap ver susup durma gardiyan

Ay varki yastıktan kalkmadı başım
Zehire karıştı ekmeğim, aşım
Genemi gelmedi anam, gardaşım
N,olur umudumu kırma gardiyan

Bir tel çeksem sevdiğime varmazmı
Yavrularım babasını sormazmı
ALLAH,senin ellerini kırmazmı
Öyle zalım, zalım vurma gardiyan

Ne bir banka soydum,ne kasa açtım
Ne eroin çektim, ne esrar saçtım
İnsana kıymadım,zulümden kaçtım
Yeter artık beni yorma gardiyan

Göremiyom artık kendi ufkumu
Satır,satır böler oldum uykumu
Mahkumide insanlığın mahkumu
Daha ötesini sorma gardiyan