Gardiyan Şiiri - Mehmet Küçükkarahan

Zamanın varsa otur şöyle yanıma.
Biraz dinle beni geç karşıma.
Neler geldi geç yaşta başıma.
Son arzun ne diye sor be gardiyan

Bir vefasız bir hayırsız yüzünden,
Başıma gelenlerin hepsi cahillikden
İçimde büyüttüğüm öfkemden.
Cezamı sen kes yeter be gardiyan.

Yanıyor ya içim daraldım burada,
Çaresizim derdimi deşme be gardiyan.
Şimdi sevenlerim olsa yanımda.
Güzel olurdu değil mi be gardiyan.

Günlerimi peş peşe sayar ezberlerim.
Simsiyah zehir gibi şimdi gecelerim.
Sitem doludur benim türkülerim.
Sazımı da şimdi çok özledim be gardiyan.

Halime bir yârim bir anam ağlar.
Koşup gitsem geçit vermez duvarlar.
Terk edilmiş yıkılmış sevdalar.
Ne arayan var ne soran gardiyan.

Üzülme sakın zavallı halime.
Sevda türküleri doladım dilime.
Dertlerimi atıyorum içime
Yıkıldım buralarda be gardiyan.

Dağları deler içimdeki öfkem kinim.
Ne arayanım var nede sevenim.
Saclarıma aklar düştü şimdi benim.
Haber yok mu dışarıdan gardiyan.

Şimdi sen benim iki gözümsün.
Dert ortağım sensin be gardiyan.
Daha beni burada kimler üzsün.
Kırıldı kanadım kolum be gardiyan.

İçimde büyüttüğüm büyük hasretim.
Dışarıda kaldı canım gardiyan.
Çalıp söylediğim dertli türkülerim.
Özlemdir, sitemdir, acıdır be gardiyan.

İçimde anlatamaz olduğum hasretlere.
Yanar dururum burada canım gardiyan.
Kan ağlıyorum yalandan sevmelere.
Sevenlere de bir sitemim olacak gardiyan.

Bir dileğim bir isteğim olacak senden
Çare olursan sevinirim be gardiyan.
Kapalı kaldım bir şey gelmiyor elden
Mektubumu anama götür be gardiyan.

Keşaplı’nın Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN