Gardiyan Şiiri - Suat Yığmatepe

Solan bahar gibi koğuş çok sessiz
Prangalar ısıtmıyor Gardiyan
Ranzalarda yatıyorum çaresiz
Neden güneş görünmüyor Gardiyan..

Hasret kalır bu bedenim şaraba
Beni mutlu eder bir tek merhaba
Burda yaşam benzer sanki seraba
Görüş günü avutmuyor Gardiyan..

Hasret desen yalnızlıklar diz boyu
Mavi deniz gökyüzüne gir uyu
Dört mevsimi yaşıyorum gün boyu
Hiç bir ümit görünmüyor Gardiyan..

Bir ışık yok gün erkenden ağarmış
Bir çift göz var sonsuzluğa yalvarmış
Usul usul gönüllere yağarmış
Hasret nedir bilirmisin Gardiyan..