Gardenyam Şiiri - Selami Keskin

Gardenya dedim sana, yaşama sevincim, yoldaşım
Aklımdan çıkaramadığım, koklayamadığım çiçeksin
Rüzgarlara inat unutmayan soran arkadaşım
Denizlere okyanuslara bıraktığım umutsun meleksin...

Engin denizler ki öylesine anılarla dolu
Nidasını dinlerken TARKAN'ın o güzel şarkıda
Yıllarını içmiş olursun yudum yudum dolu dolu
Ağlasan da sızlasan da gözün kalmaz arkada...

Mendirekler, deniz fenerleri tanığı sevdamızın
Sılada bekliyen gurbetçiler gibiyiz uzak çok uzak
Ilıman denizlerde kaybolan istenmeyen vedamızın
Ne bileyim, beni benimle bırak...

Beni benimle bırak ki yaşayayım seni bilesin
Ellerini açıp yalvarma buluşalım diye
Nehir olup aktın içime zaten benimlesin
İğrenç virüsler belki engel , bakmaz hey heye...

Meydan'da tepelerde açan GARDENYAM 'sın benim
Sevdalara tutulurken gizliden gizliye
Ellerinle avuçlarınla dünyamsın benim
Neler karalasam yetersiz böyle sevgiliye....