Dünya ahret muradına ermedim
Bu dünyadan ben bir lezzet almadım
Baharı bilmiyom yazı görmedim
Dört mevsimin dördü oldu güz bana
Acıya tahammül etmiyor yürek
Ellerim semada eyliyom dilek
Gene gam yükünü yükledi felek
Azrail’i gönder tez gelsin bana
Yaşım elli kemalimi bulmuşum
Aşk elinden ben sararıp solmuşum
Aklı horasanı bir hoş olmuşum
Gelen giden tok andırır söz bana
Daim terse gider benim işlerim
Gündüz hayallerim gece düşlerim
Efkar basar söylemeye başlarım
Düzenli perdeli gerek saz bana
Aşk çekmeyen bilmez bu işin dadın
Mutlak çeker bu ahımın azabın
Aşık söyler maşuk verir cevabın
Acı tatlı bir cevap sal yaz bana
O dost benim kıymetimi bilmedi
Geçer zaman hal hatırım sormadı
Dünya için bir emelim kalmadı
Şimden sonra dere tepe düz bana
HÜSEYİN’im bu dünyada gülmedi
Dost dost dedim o da sadık Olmadı
Damağımda taam dadı kalmadı
Acı tatlı hepsi oldu tuz bana
19-03-2003
HÜSEYİN CELİL
Hüseyin CelilKayıt Tarihi : 22.4.2006 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her ailede olduğu gibi bizim de kardeşler arasın da meydana gelen huzursuzluk üzerine sölediğim.
TÜM YORUMLAR (1)