Gardaşın Küser Şiiri - Nuri Özoğlu

Gönül! Şu dünyanın haline kanma,
Arkadaşın değil, gardaşın küser.
Eski düşmanından dost olur sanma,
Dostlarımdan bile kalmadı eser.

İnsan sarrafıyım, ayar ölçerim,
Ben yalana kafa sallar geçerim,
Tiryakiyim, boş paketten içerim,
Doldursam içini önümü keser.

Ey vatandaş! Bana garez eyleme,
Ne yaptım bilmemki ben şu aleme,
Yine sardı beni kara kaleme,
Dertleri üstüme çektikçe çeker.