Gardaş hasreti Şiiri - Enver Artuç

Kabuk bağlamıştı yaramı açtın
Yine sevindirdin gönlümü gardaş
Hasret kalmış idim gül cemaline
Viraneye döndü günlerim gardaş

Senin hasretinle coştum bulandım
Divaneye döndüm deli dolandım
Hasret kalanların derdin dinledim
Geçmiyor günlerim şivane gardaş

Düştüm hasretinle hastayım hasta
Gözlerim yollarda kulağım seste
Sevgin içerimde gül deste deste
Kurudu bağlarım açmıyor gardaş

Başımı döndürdü gurbet sevdası
Boynuma takılmış hasret halkası
Dertli gönül olmuş hicran yaylası
Yiğenlerim gözümde tütüyor gardaş

Gurbetin kahrını çekenler bilir
Sırası gelince bu Enver ölür
Gönül yıkanların halı nice olur
Helal et hakkını hoşçakal gardaş