Gardaş Bak Hele Şiiri - Tekin Bekar

Dokuz ay on gün önce, kalmış gebe,
Bin bir zorlukla, doğurtmuş anayı ebe,
On aylık, elinde telefon, bu ne hal bebe,
Beyinler ölüyor, ölüyor gardaş..!

Hoş geldin çocuk, eve barka ocağa,
Rahatsız olmayalım diye, attık bucağa,
Eline tablet verip, oturturduk kucağa,
Ruhlar ölüyor, ölüyor gardaş..!

Ne çocuklar çocukluğunu yaşıyor,
Ne ebe-beyinler sorumluluğunu taşıyor,
İnternete girince, pusulalar şaşıyor,
Gelenekler ölüyor, ölüyor gardaş..!

Tüm pislikler, bulaşıyor ellerimize,
Yeni küfürler, sanaldan yapıştı dillerimize,
Sahip çıkmayınca, kendimize döllerimize,
Genlerimiz ölüyor, ölüyor gardaş..!

Mutluğu arayanlar, eğlencede şişede,
Papazı buluyorlar, ayrı ayrı köşede,
Pranga vurmuş tv ler, hayale de düşe de,
Umutlar ölüyor, ölüyor gardaş..!

Der Bekar-i, çağa uymak gerekli ama,
Uyalım derken, kast etmeyelim cana,
Şeytani buyrukları, etki etmesin sana bana,
İmanlar ölmesin, ölmesin gardaş..!