Gardaş Acısı Şiiri - Mehmet Şahan

Ateş düşmüş gibi yürek yanıyor,
Dağlıyor içimi gardaş acısı…
Adını andıkça yaram kanıyor,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

Tanıyan herkesi mest eylemiştin,
Cümleyi kendine dost eylemiştin,
Gönlünü gönlüme post eylemiştin,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

Herkese gülerdin, yüzün başkaydı,
İncitip üzmezdin sözün başkaydı,
Surat assan bile, özün başkaydı,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

Hayır’ı bilmedin ömrün boyunca,
Kimseyi kırmadın, gittin huyunca,
Yardıma koşardın onu duyunca,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

Yerinde durmazdın sığmazdın kaba,
Demezdin yabancı, hısım, akraba,
Kimine gardaştın, kimine baba,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

O gülen yüzünle fark etsin seni,
Azaptan, gazaptan çark etsin seni,
Mevla’m rahmetine gark etsin seni,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

Şahan kulun aciz neylesin Rabbim,
Kimseye vermesin böylesin Rabbim!
Mekânını Cennet eylesin Rabbim…
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…