Gardaş Şiiri - Münevver Şenol

Gardaş
Gurbette hasretlik canıma yetti.
Artık döneceğim günleri sayıyom, gardaş.
Sen oralarda, havalar ısındı gel derken.
Ben soğuktan buralarda, donuyom gardaş.
Bak sizlerle bile, internetten konuşuyorum.
Onlar buz gibi, havası gibi soğuk
Selam vermeye bile, korkuyom gardaş.
Şimdi oralarda, ağaçlar çiçek açmıştır,
Gökyüzü de masmavi.
Burada ağaçlarsa kasvetli,
Ğöğü bile kapkara geliyo gardaş
Yurdumun, koyununu, kuzusunu özledim
Burada koyunları bile acaip, iri iri kocaman
Koyun desem değil, domuz desem, hiç değil.
Ne diyeceğimi, ben bile şaşıyom gardaş.
Burada insanlar biribirilerine.
Bay İsmail, Bay Ahmet, Bay mehmet derken
Ben bizim oralardaki, hey, ülen Ahmet gardaşım
İsmail canım benim diye sarılmayı özledim.
Neyse, yazacaklarım, pek çoktur amma
Oraya varıp gelince daha çok konuşuruz be gardaş
Allah sağlık sıhhat versinde, sayılı günler, gelir de geçer.
Burada yiyecek ekmeğimiz, suyumuz varmış.
Birgün hasret biter, bizde kavuşuruz be gardaş.
Hepinizi inan çok özlüyorum, canlarım, sizi çok seviyorum

Not: Belçikadan sevgili kardeşim Karaca Müniş abla birde gurbet şiiri yaz
dedi bende yazmaya çalıştım, inşallah olmuştur, tüm gurbetçilerimize armağan olsun.