Gardaş Şiiri - Nesip Aykın

GARDAŞ

Derdim var diyenin derdine koştum,
Koştum da hastanın tadı yok gardaş.
Bir vefasız yârin ardına düştüm,
Düştüm de sevdanın tadı yok gardaş.

Bir zamanlar umutlarım var idi,
Çiçeklerden en sevdiğim gül idi.
Yılanı delikten çıkaran tatlı dil idi.
Şimdi dillerinde tadı yok gardaş.

Yazı buymuş kaderimiz karadır.
Kalbimizde dolu olan yaradır.
İnsanlarda artık her şey paradır.
Dostluğunda eski tadı yok gardaş.

Dertli geçer her zamanım her demim.
Şaşırmışım neredeyim ben kimim.
Mısra mısra yazar idi kalemim,
Artık kaleminde tadı yok gardaş.

Yola çıktık yokuşlarda yorulduk.
Sabır ettik Eyüp ile durulduk.
Vatan için zincirlere vurulduk.
Şimdi zincirinde tadı yok gardaş.

Lavaşından,peynirinden,yağından
Denizinden ovasından bağından,
Yiğitler çıkardı mardan dağından,
Şimdi yiğidinde tadı yok gardaş.

Nesip der bu hayat canıma yetti.
Zalimler köşenin başını tuttu.
Arkadaş kalmadı vefaysa gitti.
Hayatın manası tadı yok gardaş.

Nesip AYKIN-18.07.2004-AYDIN