İnsanın döneği gibi
Bu devranda döner gardaş
Kötüler öyle kötüki
Merhameti yener gardaş
Ağırdır kokusu leşin
Lokmasıdır kurdun kuşun
Temmuzdaki sular kışın
Buz kesilir donar gardaş
Ayardır sarrafın somu
Altındır fakirin kömü
Mutlak yalancının mumu
Duyulunca söner gardaş
Hevesler gelmezse anlık
Seyran olmazsa samanlık
Hitabiyim bu insanlık
Kötülüğü yener gardaş...
Kayıt Tarihi : 9.8.2011 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazı zaman olur düşüncelerine ve kalbine karşı koyamazsın... Mesela afrikadaki mağdur canlar için varlıklı insanlar neden üzülür gitmesede görmesede..... Bence bunun tek açıklamasa insan olmak yeterlidir... Sosyal bağımız çok güçlü insanla hayatı,havayı,sevinci acıyı paylaşabilirsiniz,Öz kardeşinizle bu paylaşım olmasa bile bazen onun acısı insanın ta derinliklerinde hissedilebilir,oysaki sevincine tanık bile olamazsın... Hani bir söz vardır 'Gitmesemde gelmesemde o köy benim köyümdür' İşte görmesende konuşmasanda o can benim canımdır... Canımdan saydıklarımın mutluluklarıdır benim mutluluğum.. Gardaşlarımın kaygan zemine benzettiğimiz hayat şartlarında zemine sağlam basmaları gerektiğini anlatan dörtlükte umarım doğru anlaşılır...
![Ali Kemal Altan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/09/gardas-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!