Gardaş Şiiri - Osman Bulut

Bu dünyanın; ne kulpu var ne sapı,
Neresinden tutsam kayıyor Gardaş!
Ne çevresi belli ne yarı çapı,
Şudur diyen de var sayıyor Gardaş!

Kan kokar her yanda taşı toprağı,
Feryadı, figanı duymaz kulağı.
Dur durak bilmeden döner bıçağı
Eline düşeni kıyıyor Gardaş!

Kimi Hakk aşkıyla kavrulmuş yanmış,
Gidip rıza kapısına dayanmış.
Kimi gaflet uykusundan uyanmış
Kimi benim gibi uyuyor Gardaş!

Kulağım işitmez sağlamken gözüm,
Beş gün ağlar bir gün gülerse yüzüm.
Baştaki sıkıntı bulurken çözüm
Gönüldeki acı büyüyor Gardaş!

Kim ne derse desin yaşam bir oyun,
Sonu hep matemdir düğünün toyun.
Kimi on beş koyun, kimi beş koyun,
Kimi de nefsini yayıyor Gardaş!

Osman şimdi dillerini yıkıyor,
Hem yıkıyor hem iyice sıkıyor,
Dün ak dedikleri kara çıkıyor,
Şimdi o sözlerden cayıyor Gardaş!