Gardaş... Şiiri - Ulvi Mehmet

Toprağa dikmeye, fide sorarım
Kuşluk vakti kalkıp, onu kırarım
Dizerim balyalar, tüccar ararım
Tarlalarda tütün yaptın mı gardaş..?

Yolunuz asfalttır, açık bilirim
Benimde olsaydı,sana gelirim
Yolsuzluk içinde, yaşar ölürüm
Bizim yolumuza saptın mı gardaş?

Bir dilim ekmeğe, muhtaç kalmışım
Çöplükten toplamış, gıda almışım
Sanma gardaş sanma, somun çalmışım
Yardımlardan ekmek kaptın mı gardaş?

Gardaşız Adem’den, bu yana güya
Karnın tok yatmazdın,olsaydı haya
Sözlerin yalandır, yaptığın riya
Allah’a inanıp taptın mı gardaş?

Muhtaca ortaktır, buğdayım sapım
Ezelden beridir, böyledir yapım
Bilesin açıktır, herkese kapım
Muhtaca kapını açtın mı gardaş?

Tilkinin pazarda, neyimiş işi
Sebzeye, meyveye, bulamam beşi
Boşuna dolanır, parasız kişi
Çarşıdan pazardan kaçtın mı gardaş?

Sevgiye veririm, varı, yoğumu
Yalayıp çıkıyor, sözüm boğumu
Söz ile atarım, sevgi tohumu
Tarlaya tohumu saçtın mı gardaş?

Ömür boyu böyle,yapmışım yarış
Aldığım yolları, belleme karış
Düsturum yurdumda, cihanda barış
Kurtları, koyuna kattın mı gardaş?

Toprağım satana, acıdır sözüm
Vatan sevgisiyle, doludur özüm
Ellerim tetikte, düşmanda gözüm
Siperde pusuya yattın mı gardaş?

Yurdu koruyorum, akan kanımla
Gövdem de siperdir,her bir yanımla
Altı çocuk bir de,yanda hanımla
Cepheden cepheye aktın mı gardaş?

Sen de benim gibi, Allah diyorsan
Marttan sonra elbet, gelecek nisan
Zengin de fakirde, insandır insan
Dünyaya bu gözle baktın mı gardaş?

Vatan sevgisiyle, yanıyor özüm
Biraz ayrı kalsam,arıyor gözüm
Yurt için söylerim, türküdür sözüm
Yurduna türküler yaktın mı gardaş?

Mehmet’im farkında,elbet seziyor
Güçlüyüm diyenler, zayıf eziyor
Mazlumlar dünyada,candan beziyor
Ezene üzene çattın mı gardaş?

Ulvi Mehmet