Gardaş Şiiri - İbrahim Şık

Bi gün gardaş ben gittim İstanbula
O nasıl bir şeherdir lo lo gardaş
Arabalar heç durmaz vıv vız geçeyo
Öyle şeher olmaz olsun be gardaş

Orda kimse kimseyi bilmiyo tanımıyo
Sokağa çıkamıyom adam adam keseyo
Her türlüsü var bi Çinli bi arabı geçeyo
Vallah ben korktum bu şeherden gardaş

Bizim köyde bitek karılar küpe takardı
gel gör bi burada adamlarda küpe takıyo
bizim köylerde sular boğarlardan akardı
buralarda adamlar satıyo bidondan akıyo

Şimdi ben özlüyom buram buram köyümü
Burada bir çıkarsam eger bulamıyom evimi
Özledim Ahmet emmimi ile Mehmet dayımı
Bir gelebilsem kaldım gelemiyom ben gardaş

Sabahleyin kalkıyom heç horazlar ötmeyo
Burada komuşlar komşusuna inan getmeyo
Karılarda ocaklarda kömeç ekmek etmeyo
Gelmek istiyom da gelemiyom ben gardaş