Gardaş Şiiri - Bahattin Tonbul

Anam babam doyamadı
Bacı kardaş koyamadı
Acı tatlı soyamadı
Gurbet elde kaldım kardaş

Eşe dosta hiç mi sorman
Soğuk yerde durma kardaş
Düşlerini boşa yorma
yaban ele atma kardaş

Dağa taşa adın yazdım
Hayalleri ufka kazdım
Senin için ben mi yazdım
Gurbet elde yorma kardaş

Biliyorum hakkın vardır
Kardaş bacı hepsi yardır
Birbirinden ayrılmazdır
Yaban elde yorma kardaş

Bu dünyanın nimetini
Almış insan zahmetini
Gönül olan hikmetini
Unutma sen sakın kardaş

Hakkım olan malı mülkü
Sevgim olsun sana ülkü
Hayatın omuza yükü
Yara yaptı deme gardaş

Hayat buymuş zulüm bana
Erken terk ettin be ana
Doyulmuyor gardaş sana
Beni anla dene gardaş

Geçmiş derdi zor geliyor
Hasret bana kor geliyor
Sensiz bana dert geliyor
Beni bensiz anla gardaş

Benim derdim size değil
Allah’ın önünde eğil
İnan gönlüm size meğil
Umudumsun derim gardaş

Deme bana kötü bir söz
Sular iri taşır son öz
Dayı amca görmez bu göz
Deme bana canım gardaş

Bir gün elbet anlarsın sen
Dünya nimetidir busen
Hakkımı da geri versen
Yaram hafifler mi gardaş

Bahattinim dermiş hakka
Geçti gitti onca dakka
Hatıramı içten sakla
Selam olsun sana gardaş
Bahattin Tonbul
21.7.2021