Huzurun kapısı kapandı artık
Beni halden hale koydu bak GARDAŞ..! !
Bir resmi bile yok olsaydık yırtık
Ben garib aklını yitirdi GARDAŞ..! !
Sevmek suçmuş meğer nerden bileyim
Akan gözyaşımı nasıl sileyim
Ne yapayım gardaş nasıl güleyim
Huzurum kalmadı bitirdi GARDAŞ..! !
Sevda kapısını örtüp yüzüme
Ayrılık közünü attı özüme
Dünya zından şimdi gayri gözüme
Beni zındanlarda gezdirdi GARDAŞ..! !
Başıma dert açtı zalımın kızı
Artar dinmez oldu bağrımda sızı
Nerden sevdim bilmem bu hayırsızı?
Beni tatlı candan bezdirdi GARDAŞ..! !
Ağlıyor yüreğim gözlerim çağlar
Döndü viraneye bahçeler bağlar
Görenler de benim halime ağlar
Ölüm fermanımı yazdırdı GARDAŞ..! !
Düşmezdi dilimden inan ki adı
Bozuldu kalmadı ağzımın tadı
KOl kola görmüşler onunla yadı
Kapanan yaramı azdırdı GARDAŞ..! !
Der DURAK’ım suçum ne/ise bilsem
Yeter bu acılar dinsede gülsem
Değil ise vadem yetsede ölsem
Elimle mezarı kazdırdı GARDAŞ..! !
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 16.11.2012 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!