Gardaş,, Şiiri - Rahmi Nalbantoğlu

Gardaş,,

Tarihi okumuş,belli! ..biliyor,
İnsan hakkı diye,masal okuyor.
Bu ilimdir diye,filim satıyor,
Gençlik ile, kedi gibi,oynuyor.
Böylesinden dost olur mu? insana.

Bende ucuz diye,bir yol tutturmuş,
Nerde tesis görse,hep kapattırmış.
En zor günümüzde lastik yok demiş,
Uçak satar lastik vermez,ne haber?
Hiç bunlardan dost olur mu? birader.

Dedemin kapısı açık dururmuş,
Altı asır,kapısında uyumuş.
Bizi koru diye kaç name yazmış?
Hepsi sırtımızdan,hançerle vurmuş.
Bize bizden başka dost yok be,gardaş.

Hep uzakta durur,yakın savaşmaz,
Dostluktan anlamaz,mertliği bilmez.
ölü tüccarıdır,insan olamaz,
Çıkarından başka,dilden anlamaz,
Bütün diller ona yabancı gelir.

Sende olanları,alır aşırır,
Patentim var diye,sana kırışır.
Her milleti,bir birine kırdırır,
Aradan sıvışır,dostum diyerek.
Böylesi dost olmaz,anlayın artık.

Verilen tarihler hep geldi geçti,
Dinlediğim masal,cana tak etti.
Bu son diyorum ya,öyledir belki,
Ne çok? isteği var tükenmediki.
Daha kıvamına! ...gelmedik belli.

Tarih yaklaşıyor dinle yalanı,
Üç kişiye bağışlama VATANI.
Düşün damarında dolaşan kanı,
Emanettir! sana,üzme atanı.
Uyan artık masal! ... bitiyor gardaş.

21/06/2004
Rahmi NALBANTOĞLU