Gardaş Şiiri - Hasan Turgut

bu nasıl derdimiş bu nasıl çile
takatım kalmadı yoruldum gardaş
faydam bile kalmadı kendi kendime
sanki yağlı kursunlarla vuruldum gardaş

kader yükledi sırtıma onca derdimi
daha doğrultamıyorum omzum belimi
sel gibiydim yıkardırdım hattı bendimi
sustum köseme çekildim duruldum gardaş

aza doldurdumda dolmaz az kaldı
aleme ilk bahar bana güz kaldı
sermayem duvarda kırık saz kaldı
dost meclislerindede soruldum gardaş

neydi bana kastı sitemi nazı
dertlerimle dertleşiyorum bazı
bana gün yüzü değil bir kere yazı
sonbahar yaprağı gibi buruldum gardaş

zannettim oda ben gibi saklar sinede
bekledim elbetki dönecek diye
ne dönüşü oldu ne bitti çile
böyle cam kenarlarına kuruldum gardaş