Gardaş Şiiri - Mehmet Şahan

Rahmetle sulansın toprağın senin,
Çiçekler yeşersin dağında Gardaş…
Misk-i Amber koksun yaprağın senin,
Cennet yeli essin bağında Gardaş…

Dolar mı hiç yerin? Beysin, paşasın,
Dünyalar durdukça adın yaşasın…
Sırat köprüsünden uçup, aşasın
Melekler dolaşsın çağında Gardaş…

Cüml’ âlem duacı; elin, ehladın,
Nura döndü sanki senin ıhladın.*
Dilerim Hak olsun sonun, vuslatın
Günahlar erisin yağında Gardaş…

Hazreti Hızır’la sırdaş olasın,
Ameli salihle gardaş olasın,
Resulü Ekrem’le yoldaş olasın,
Defterin verilsin sağında Gardaş…

Şahan der Gardaş’ım seçtin Cennet’i,
Dünyadan göçerken geçtin Cennet’i,
İnşallah elinle açtın Cennet’i,
Huriler toplansın ağında Gardaş…

*Ihlad: Meyletmek, yönelmek, eğilmek.
Sonsuzlaştırmak, ebedi kılmak.