Gardaş Şiiri - Duran Özaydın

Ne âlimler gelip geçti bu handan,
Aldanma dünyanın varına gardaş.
Gün gelir düşersin şöhretten, şandan;
Eser bırak dünden yarına gardaş.

Yoksulları eğit, cahillerden kaç;
İlmin kitabını anlayana aç.
İrfan meclisinin sınavından geç;
Tek harfte öğrensen kârına gardaş.

Doğru öğren, doğru söyle, doğru bil;
Doğrudan saptırır anlamayan dil.
Tuttuğun kinini kalp evinden sil;
Sevgi dolsun onun yerine gardaş.

Dostun gizli sırrı yâdlara denmez,
Namert sofrasından tek lokma yenmez.
Sıtkı sadık olan ikrardan dönmez,
Çekseler Mansur’un darına gardaş.

Bu dünya bir handır, canlılar fani
Sultan Süleyman’a kaldı mı hani?
Boş yere konuşmaz Baba Turanî,
Ecel çıksa ölüm turuna gardaş.