Garbiyyun sancılar Şiiri - Bestami Kurtuluş

burada gece oldu sen gündüzsün
biz baharı kanıksamışız
ama kışın soğuğunda
güvercinin teğet geçtiği cami avlusuyuz
yüzümüz kar bulaşık kara
çiçek pazarında artık hayvan satılıyormuş

garbiyyun sancılar kötü taklitlerden ibaret
sonra en mekanik saatlerin
sahte ömür dilimlerine seyre dalıp
holivutun bıçkın karizmasına öykünüp
kaygan zeminde yığılmış bir avuç terli gömlek
sıyırıp sırtından açtığın zarflar için
son taksidi bitmeden bindiğin arabanın
alameti farıkasından oyulmuş

canın dağbaşında çoban kavurma mı ister
ilkel adam Yaradan'ın en sevdiği kulumudur?
parça başı çalışan overlokçunun
cep telefonu sevdası gibi
cıngılı afilli bir lahmacun bestesi
ayaklarında istanbul ezen puma pençeleri
suçsuz yarılanmış ömürler
kanatları sevinçle çırpan bir kuşu
yuvaya dönüşünü gözler
deli yılgın susamış susmuş

efendi gibi dolaşsana çarşıda
avcu soluğunu boğan çocuk
sen okşadıkça beyin loplarının
eldeğmemesi gereken kımıltılarını
rejimin en hasso delikanlısı olursun
haliçte uzun gölgeler altında
serilserpe yontulmadan bozulmuş

ve yatıp uzanıp sonsuzluğa
kavaklarda çiroz bağlı çamaşır iplerinden
günlerin geçmediğini sanırsın
bir ormana ateş düşer
ayağa kalkar alev duman kül
tutuşunca saçların belki uyanırsın
öğren bari taş nasıl yontulurmuş