Toprak ve yağmur bilir
Senin tenin çıplak bedenimde
Uzaklar tanıyor sesimi
Ve sana olan seslenişlerimi..
Kırmızı bir tahta evde
Ağaçlarla çevrili dünyadan
Simsayah gözlerini çıkartın
Toprak tanıdı yağmur yabancıydı
Ben yabancıydım...
(Sonra tanıştık )
Bilmezdim garbının bu kadar
Yalnızlığını..
Sırt üstü bir yüzmeydi benimkisi dünyayla
Kapıları senin yüzüne kapatmadım
Aldatmadım şiirleri saymazsak ..
Ayrılık kokuyor bu eylül
Dişleri dökülen elma ağaçları biliyor
Ekşidi konuşmamız sevgili ..
Şimdi tek kurtuluş
Kurtulmak ikimizden
Toprak ve yağmur değiliz sevgili
Bizi bağlamayan hersey bitirdi sevgili...
Emin Özcan 1Kayıt Tarihi : 1.9.2017 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!