Bir hayatı yok
Herkesin bir aynası olsa keşke
Gittiği her yere götürse
Birine kızacağı vakit
Önce bir aynaya baksa
Başkasının kusurlarını gördüğünde
Aynadan gözüken yerlerini kapatsa
Bilmem kaçıncı bahar
Kaçıncı sabah bu
Bilmem daha neler olacak
Hayatta, ölümde
Kimler ağlayacak içli içli
Kimler gülecek belki
Bir damla düşüyor yere
Sıcak ve tuzlu
Çok geçmeden rüzgara karışıyor
Geride bir iz bırakıyor sadece
Rüzgar bir kadının saçlarına değiyor
Yüzünde hafif bir nem bırakıyor öylece
Bir gece vakti, yok yine uykum.
Ses geliyor sokaktan, çok korktum!
Köpekler aç aç havlıyor yazık.
Bugün biraz üzgünüm nedendir bilemezsin
Beni böyle çaresiz bırakıp gidemezsin
Sen yoksun yanımda kırgınım
Çok derdim vardır ha dostlar
Anlatsam taşıyamaz bulutlar
Neyin var diye bana soranlar
Sırtımdan vuran artık insanlar
Bir de gel bana sor dostluğu
Ah hande ah derbeder oldum sayende
İnan ölürüm olmasam senin yüreğinde
Bir gün azrail canımı almaya gelende
Hurileri boşver seni isterim cennette
Kurtulsam da rahatlasam
Masmavi denize bakıp
Kaçak çay yudumlasam
Hayallere dalıp dalıp
Ber seni düşünsem
Bu içimdeki nedir?
Bir canavar mı?
Bilmiyorum
Ama her neyse
Başkasından çok beni yaralıyor
Herşeye üzülen ben, her şeye kızan
Sevme kimseyi
Büyükleme yüceltme
Her şeyinle sevme onu
Çünkü bir gün gidecek
Geriye sen kalacaksın
Ve senin kırık hayallerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!