24.12.2003 Ankara/Altındağ
Kurdular sofra, o bağlara en sâf ümidi,
Hakkını vermedi her kim ki, çiğnendi nî’mi.
Şebnem olup düştü gül üstüne kanlı terimiz,
Hançeri nagihan sapladı, azabı nankör elimiz.
Aynalar verdik kırışıklığa, hayâle sarıldık boş yere,
Zannetip bağlara rahmet, ektik hep öz çekirdeğe.
Sürmedi fidan, ne su gördü ne bahar yüzü açtı,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta