Başına kırmızı bir boya çalmış,
Yanındakini de yeşil boyamış,
Boynunada sıkı sıkı sarılmış,
Ula oğlum bırak,o'nu kim nedsin?
Kolunda kıçında akrep, çıyan var,
Dövmesiz yeri yok, sanki talan var,
Urgan var, zincir var,hatta palan var,
Ula oğlum vazgeç eşşek değilsin.
Korkarım birazdan donu düşecek,
El alem, üstüne gül gül gülecek,
Kirli kafasına takmış bir leçek,
Ula oğlum Allah seni ey etsin.
Delik deşik olmuş halbura dönmüş,
Bildiğin demiri burnuna dürtmüş,
Ceplerini gidip resmen söktürmüş,
Ula oğlum baban seni ne etsin?
Ayakkabınında içine ettin,
Söyle! bu modayı nerden getirttin?
Sağ salimken kenden sakat dedirttin,
Ula oğlum,bu kafayı at gitsin.
Farklı olmak için,gülünç olmayın,
Fark sanatta, fark bilimde anlayın,
İnsanlığa hizmet için zorlayın,
Garabet sürüsün, bu millet nedsin?
23.04.2008
Ömer TemelKayıt Tarihi : 23.4.2008 00:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Selam ve sevgilerimle
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (2)