Kimi dindirsen bir feryat, kime dokunsan vaveyla!
Niçin ağlar dideleri gara gözlü perilerin?
Sesine narahat ollam, axdarmam sene'yle, ay'la,
Şehla gözleri zifiri, sırrı gizli perilerin.
Meni terk edipse desin, çare axdarım çırayla,
Ad demeyi ar sayaram, şirin sözlü perilerin.
Şir kimi darda galanda çağırım kimi harayla,
Yarasını özüm sarım, güler üzlü perilerin.
Vefalı olmaz mı gözel, yoksa sevda da parayla?
Men yanaram, o keyf çeker, gezer nazlı perilerin.
Gan çanağı olup indi haber gönderir arayla,
Meni rüsvay edecekmiş, söz avazlı perilerin.
Uzağ durmağdı emelim, barışmağ çetin hayhayla,
Dönüp mevsimlere hayat, çalar sazlı perilerin.
Emircan yanan üreyi, eder teselli nanayla,
Hoş günleri olsun deyim, gönlü közlü perilerin.
2.1.2023 Emir ŞIKTAŞ
Gara:Siyah, Vaveyla:çığlık, Dide;göz, Narahat;rahatsız, Ollam:olurum, Axdarım;arayım, Şehla;Gözün hafif kayması, Zifiri;simsiyah, Şir;aslan, Gan çanağı;gözünü kan bürümüş, Rüsvay:rezil,
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!